Wstęp
Mimo krótkiej, kilkuletniej historii, technologia P2P spotykana jest obecnie w różnego rodzaju zastosowaniach. Zdobywając coraz to nowe obszary, wypiera z nich tradycyjny model architektury w sieciach komputerowych oparty na relacji klient-serwer. Technologia P2P nie powstała na czyjeś zamówienie, stała się odpowiedzią rynku na nowe potrzeby klientów coraz bardziej popularnego i rozwijającego się Internetu. Sam Internet okazał się nowym, nieznanym wcześniej medium, wirtualnym światem, w którym ludzie zdobywają wiedzę, pracują, nawiązują znajomości czy szukają rozrywek. P2P otwiera nowy rozdział w światowym Internecie, daje możliwość elastycznego i pełnego wykorzystania jego potencjału. Pozwala ludziom z różnych stron świata budować społeczności związane z ich zainteresowaniami i potrzebami, pozwala setkom firm na pełne wykorzystanie swojego potencjału, pozwala w końcu na prowadzenie badań naukowych poza zamkniętymi i drogimi w utrzymaniu laboratoriami, przy pełnej ich kontroli. Technologia P2P rozwijana jest obecnie przez środowiska naukowe i potężne korporacje rynku teleinformatycznego ale także przez zwykłych konsumentów pragnących dołożyć swoją cegiełkę do nowego ruchu, jakim jest P2P.
Każdy, kto chociaż raz w życiu korzystał z komputera i łączył się z Internetem, słyszał zapewne angielsko brzmiące wyrażenie „peer to peer”, zapisywane w skrócie jako P2P. Zdecydowana większość ludzi zapytanych, co oznacza owy skrót odpowie, że to program do pobierania muzyki i filmów z Internetu i będzie kojarzyć P2P właśnie z pobieraniem plików. Fakt taki nie dziwi, gdy zaczniemy analizować zawartość stron internetowych poświęconych tematyce P2P lub gdy otworzymy którąkolwiek z gazet komputerowych sprzedawanych w naszych sklepach. Autorzy artykułów zawartych na tych serwisach bądź w prasie też koncentrują się zazwyczaj na opisie technologii P2P jako rynku programów do pobierania plików.
Oczywiście programy do pobierania plików z Internetu korzystają z technologii P2P, ale jest to tylko pewna część rynku, w jakim P2P znalazło zastosowanie.
W chwili obecnej brak jest w polskiej literaturze pozycji obejmującej swym tematem technologię P2P, zarówno od strony teoretycznej, jak i od strony praktycznego opisu działających systemów. Ta praca ma być pomocna dla kogoś, kto będzie chciał się dowiedzieć, co to jest „peer to peer”, czym się charakteryzuje, gdzie znajduje zastosowanie, czy jest tylko przedmiotem zainteresowania szukających rozrywki internatów, czy staje się poważną technologią skupiającą wokół siebie różnego rodzaju firmy i instytucje. Praca skierowana jest zarówno do laików w sprawach związanych z tematyką informatyczną, jak i do osób zaznajomionych z tą branżą, pragnących zwiększyć swoją wiedzę i poznać dokładnie elementy i sposoby implementacji tej nowej technologii.
Pierwszy rozdział pracy poświęcony jest ogólnemu przedstawieniu tematyki P2P. Zaczyna się od wyjaśnienia, czym jest P2P, następnie opisuje historię i genezę powstania tej technologii. Zaprezentowana została charakterystyka P2P z podziałem na najbardziej wyróżniające się cechy takie jak decentralizacja, samoorganizacja czy odporność na uszkodzenia sieci opartych na tej technologii. W każdym przypadku podany jest krótki opis i praktyczny przykład zastosowania. W dalszej części tego rozdziału przedstawiony został podział ze względu na kategorię programów wykorzystujących technologię P2P i krótki opis każdej z nich.
Drugi rozdział to dokładny opis technologii wykorzystywanej w trzech różnych grupach programów P2P. W podrozdziałach dla każdej z grupy programów opisany został protokół wykorzystywany do komunikacji między elementami sieci. Została opisana sama sieć, a także scharakteryzowane jej węzły. Rysunki prezentują sposób przekazywania komunikatów między hostami bądź przedstawiają sposób i umiejscowienie jej elementów w sieci.
Pierwsza opisywana grupa to programy wykorzystujące protokół Gnutella. Zawartość tego rozdziału jest oparta głównie na dwóch dokumentach, będących specyfikacją protokołu ([1], [2]). Pierwszy to specyfikacja podstawowego i pierwszego protokołu Gnutelli w wersji 0.4, a drugi to obecna specyfikacja w wersji 0.6, będąca znacznym rozwojem swojego pierwowzoru. Rozdział zawiera opis struktury sieci w jej początkowej fazie i w fazie obecnej. Opisane zostały komunikaty wykorzystywane w połączeniach, sposoby podłączenia do sieci, rodzaje wymienianych informacji. Szczegółowo przedstawiony został sposób wyszukiwania i pobierania plików, a także wykorzystywane przy tym technologie.
Kolejny podrozdział poświęcony jest programom wymiany plików opartych o protokół i sieć ed2k. Podstawowym dokumentem wykorzystanym przy tworzeniu tego rozdziału była specyfikacja protokołu [4], a także informacje zamieszczone na stronie projektu Mule [12]. Rozdział zawiera podobne informacje jak poprzedni, jednakże z powodu innego charakteru komunikacji, mniej uwagi poświecono opisowi znaczenia poszczególnych komunikatów, a więcej ich wykorzystaniu.
Trzecia część rozdziału 2 opisuje specyfikację programu Skype. W odróżnieniu od opisanych wcześniej programów, w przypadku Skąpe, jako bazowe źródła informacji wystąpiły dwa dokumenty poświęcone analizie protokołu Skype [6] i [7]. Mimo iż protokół Skype jest zamknięty i niedostępny dla użytkowników, sam program wprowadza nowe, bardzo szeroko wykorzystywane, zastosowanie technologii P2P, dlatego jego opis znalazł się w tej pracy. Zawartość tego rozdziału jest podobna do poprzednich, z tym, że ze względu na wspomnianą niedostępność specyfikacji protokołu i kodowanie wszystkich przesyłanych komunikatów, nie będzie opisana ich zawartość i nazewnictwo.
W zakończeniu podsumowano pracę i przedstawiono możliwości rozwoju jej tematów.
komentarze
Copyright © 2008-2010 EPrace oraz autorzy prac.