Podsumowanie i wnioski
Praca ta stanowi uzupełnienie luki w polskojęzycznych opracowaniach poświęconych tematyce P2P. Starano się w niej wskazać czym jest technologia P2P i jakie korzyści wnosi w świat doby Internetu.
W pierwszej części pracy scharakteryzowano programy P2P, wykazując różnice i zalety technologii P2P w porównaniu do klasycznych, wcześniej stosowanych rozwiązań. Takie cechy technologii jak: decentralizacja, skalowalność czy odporność na awarie wskazują na stabilność, elastyczność i łatwość rozbudowy systemów z niej korzystających. Także na zmniejszenie kosztów wdrażania. Praca dowodzi, że wbrew przyjętym stereotypom, technologia P2P wykorzystywana jest nie tylko w obszarze programów do wymiany plików, lecz również w innych dziedzinach takich jak komunikacja głosowa czy współdzielenie zasobów sprzętowych komputerów. Pierwszy rozdział dodatkowo przedstawia ewolucję P2P, jaka dokonała się na przestrzeni ostatnich kilku lat.
Druga część pracy poświęcona jest dokładnemu opisowi technologii na przykładzie trzech grup programów, wybranych ze względu na dużą liczbę ciekawych rozwiązań je charakteryzujących jak i ich szeroką popularność. Dla każdej z grupy programów opisano ogólny sposób ich działania, analizując dokładniej najbardziej istotnie i kluczowe zagadnienia protokołów. Zaprezentowano rysunki architektury sieci z wyróżnieniem i dokładnym opisem roli każdego z węzłów. W poszczególnych podrozdziałach znalazła się analiza komunikacji między węzłami w różnych stanach działania systemów. Dla programów z wykorzystujących protokół Gnutella i eMule opisano rodzaje wysyłanych komunikatów, wzbogacając treść rysunkami. Poza opisem i analizą protokołów w pracy umieszczono opis rozwiązań poszerzających możliwości protokołów.
Autor starał się utrzymać podobny styl i zakres prezentowania rozwiązań, przy jednoczesnym zaakcentowaniu różnic technologicznych występujących miedzy nimi.
Rozwój technologii P2P jest widoczny w analizie rozdziałów poświęconych Gnutelli i eMule, który jest nowszym systemem. Początkowa koncepcja zakładająca równość praw każdego z węzłów okazała się mało efektywna, gdyż w rzeczywistym świecie każdy węzeł dysponuje innymi możliwościami sprzętowymi czy szerokością pasma połączenia internetowego. Dlatego w późniejszych wersjach protokołu Gnutella, jak i w eMule zastosowano model sieci hybrydowej. Dodatkowo w eMule zastosowano system pobierania poszczególnych części plików z różnych źródeł i efektywne sposoby naprawiania uszkodzonych, pobranych plików, co ogranicza ruch w sieci.
Doskonałym przykładem wykorzystania technologii P2P jest Skype. Aplikacja ma charakter komercyjny i odniosła wyraźny sukces rynkowy. Dowodzi to iż technologia P2P jest udaną koncepcją i sprawdzonym sposobem wykorzystania możliwości jakie daje Internet. Komercyjny charakter Skype przekłada się również na rozwój technologii P2P. Protokół Skąpe jest w pełni kodowany, co czyni go bezpiecznym środkiem komunikacji. Zaawansowane sposoby kodowania pakietów głosowych i video umożliwiają ich przesyłanie standardowymi łączami Internetowymi przy zachowaniu odpowiedniej jakości.
Technologia P2P rozwija się nadal i z pewnością będzie coraz powszechniej występować w różnego rodzaju zastosowaniach. W pracy tej skupiono się głównie na rynku programów do wymiany plików i komunikatorach. Jednak bardzo szybko technologia P2P znajduje uznanie wśród wielkich koncernów branży informatycznej. Zapewne w niedługim czasie będziemy mieli do czynienia z nową jakością ich usług. Bardzo ciekawie prezentuje się tutaj realizowany już pomysł na stworzenie platformy P2P łączącej w jedną sieć różnego rodzaju obiekty, nie tylko komputery, ale również telefony, palmtopy czy specjalistyczne czujniki w technologii JXTA lub grid computing.
komentarze
Copyright © 2008-2010 EPrace oraz autorzy prac.